Tescilli Markaya Tecavüz; Söz konusu markanın Türkiye’de tescil edildiği tarihten itibaren markanın koruması başlar, aksi halde tecavüz gündeme gelir.

T.C. YARGITAY ONBİRİNCİ HUKUK DAİRESİ: 2005/790 ESAS, 2006/2934 KARAR

# TESCİLLİ MARKAYA TECAVÜZ # 

“ÖZET” SOMUT OLAYDA DAVA, DAVACININ TİCARET UNVANI VE TESCİLLİ MARKASINA VAKİ TECAVÜZÜN TESPİTİ, ÖNLENMESİ, SONUÇLARININ ORTADAN KALDIRILMASI VE MADDİ TAZMİNAT İSTEMİNE İLİŞKİNDİR. DAVACI VEKİLİ, HER NE KADAR MADDİ TAZMİNAT İSTEMİNİN 556 SAYILI KHK´NİN 66. MADDESİNDEKİ ÜÇ HESAPLAMA ŞEKLİ İLE TTKNUN 58/2. MADDESİ UYARINCA BELİRLENECEK MİKTARLARDAN HANGİSİ FAZLA İSE O MİKTARDA HÜKÜM ALTINA ALINMASI İSTEMİYLE KISMİ DAVA AÇMIŞ İSE DE, YARGILAMA ESNASINDA TALEBİNİ 556 SAYILI KHK.NİN 66/2-B MADDESİNE DAYANDIRMIŞTIR. 556 SAYILI KHKJIİN 6. MADDESİ UYARINCA, ANILAN KHK İLE SAĞLANAN MARKA KORUMASININ TESCİL YOLUYLA ELDE EDİLECEĞİNİN AÇIK OLMASI KARŞISINDA, DAVALININ ELDE ETTİĞİ KAZANCIN BELİRLENMESİNDE, BAŞLANGIÇ TARİHİ OLARAK DAVACI MARKASININ TÜRKİYE´DE TESCİL EDİLDİĞİ TARİHİN ESAS ALINMASI GEREKİR.

“İçtihat Metni” Taraflar arasında görülen davada (İstanbul Birinci Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 21.09.2004 tarih ve 2001/1317-2004/517 sayılı kararın Yargıtay´ca incelenmesi duruşmalı olarak davalı vekili tarafından istenmiş olmakla, temyiz dilekçesinin süresinde verildiği anlaşıldıktan, dava dosyası için tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkili şirketin 1911 yılında kurulup, o tarihten beri hizmet sektöründe faaliyet gösterip, gerek Harry´s New York Bar S.A. olarak bizzat açtığı barlar ile gerekse üçüncü kişilere ve özellikle de büyük tanınmış uluslararası otel işletmecilerine franchising vermek suretiyle faaliyetlerini sürdürdüğünü, “Harry´s New York Bar”, “Harry´s Bar” ve “Harry´s” markalarını kendi adına dünyanın pek çok ülkesinde tescil ettirdiğini, “Harry´s Bar” markasının bar hizmetlerini içeren 42. sınıf hizmetler için ülkemizde de tescilli olduğunu, müvekkili markalarının Paris Sözleşmesi´nin 6. mükerrer 1. maddesi kapsamında dünyaca tanınan markalar olduğunu, davalının uluslararası oteller zincirinin bir parçası olan Hyatt Regency otelinin İstanbul şubesini ve otelin içerisinde “Harry´s Jazz Bar” ismiyle bir bar işlettiğini, davalının kullandığı “Harry´s Jazz Bar” ibaresinin müvekkilinin “Harry´s Bar” ibareli tescilli markasıyla aynı olduğu, davalının müvekkilinin ticari unvan ve marka tecavüzü yoluyla oluşturulan aynılık ve aynılık derecesindeki benzerliklerinin davalının işletmesinin müvekkilinin işletmesi veya müvekkilinin izni veya lisansı ile İşletilmekte olduğu şeklinde algılanmasına neden olduğu ve bundan dolayı davalı tarafın haksız olarak´kazanç elde ettiini ileri sürerek, davalının müvekkili ticari unvanına ve marka hakkına tecavüz ettiğinin ve haksız rekabet işlediğinin tespitine, önlenmesine, sonuçlarının ortadan kaldırılmasına 556 sayılı KHK. nin 66 ve 67. maddeleri ile TTK. nun 58/2. fıkrası gereğince belirlenecek en fazla miktar üzerinden ödenmesi gereken tazminatın belirlenmesine, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla (100.000) Euro´nun faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, hükmün ilanına kadar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, davacının tüm taleplerinin zamanaşımına uğradığını, müvekkilinin kullandığı izimde yer alan “Jazz” ibaresinin davacı markasıyla iltibas ihtimalini tamamen bertaraf eder mahiyette olduğunu, davacı iddiasının aksine “Harry´s Bar” markasının Türkiye´de tanınmış bir marka olmadığını, markasını tescil ettirdiği 42. sınıf dışındaki ürün ve hizmetler bakımından markasının himayesini talep edemeyeceğini, istenen tazminat miktarı ve faiz oranı ile başlangıç tarihinin de kabulünün mümkün olmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, iddia, savunma, dosyadaki kanıtlar ve bilirkişi raporuna nazaran, davacının “Harry´s Bar” isminin tescilli marka olduğu, davalının ise iş yerinde Harry´s Jazz Bar ismini kullandığı, davalının kullandığı iş yeri isminde davacının tescilli markasının iki kelimesinin olduğu gibi yer aldığı, bu haliyle davalının davacının markasından yararlandığı ve söz konusu markayı bilenlerin davalının işyerinin davacıya ait işyeri zincirinin bir parçası olduğuna kanaat getirecekleri, bu nedenle davacı ticaret unvanı ve markasıyla davalı işyeri adının iltibas oluşturduğu, 856 sayılı KHK. nin 42. maddesi uyarınca haksız rekabetin işlenmekte olduğunun tespit ve önlenmesine karar verilmesinin gerektiği gerekçeleriyle, davanın kabulü ile davalının iş yerinde Harry´s Jazz Bar ismini kullanmasının davacı ticari unvanına ve markasına tecavüz ve haksız rekabet teşkil ettiğinin tespitine, davalının bu unvanı kullanmasının önlenmesine, sonuçlarının ortadan kaldırılmasına, (100.000) Euro tazminatın % 5.75 faiziyle birlikte 19.07.2001 tespit tarihinden itibaren faiz işletilmek suretiyle davalıdan tahsiline, hükmün ilanına karar verilmiştir.

Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Dava, davacının ticaret unvanı ve tescilli markasına vaki tecavüzün tespiti, önlenmesi, sonuçlarının ortadan kaldırılması ve maddi tazminat istemine ilişkindir.

Davacı vekili, her ne kadar maddi tazminat isteminin 556 sayılı KHK. nin 66. madesindeki üç hesaplama şekli ile TTK. nun 58/2. maddesi uyarınca belirlenecek miktarlardan hangisi fazla ise o miktarda hüküm altına alınması istemiyle kısmi dava açmış ise de, yargılama esnasında talebini, 556 sayılı KHK. nin 66/2-b maddesine yani, “Marka hakkına tecavüz edenin, markayı kullanmak yoluyla elde ettiği kazanca göre sınırlandırmıştır. 556 sayılı KHK. nin 6. maddesi uyarınca anılan KHK ile sağlanan marka korumasının tescil yoluyla elde edileceğinin açık olması karşısında, davalının elde ettiği kazancın belirlenmesinde başlangıç tarihi olarak, davacı markasının Türkiye´de tescil edildiği 06.11.1998 tarihinin esas alınması gerekirken, davalının faaliyete geçtiği 1994 yılının hesaplamada esas alınması doğru olmadığı gibi, davalının markayı kullanmak yoluyla elde ettiği kazancın Türk Lirası olması, davacının yabancı para üzerinden doğmuş bir zararın da söz konusu olmaması nedeniyle yabancı para üzerinden tazminata hükmedilmesi de doğru olmamış ve kararın açıklanan nedenlerle davalı yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.

Sonuç: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına (BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 21.03.2006 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.