YARGITAY 11. Hukuk Dairesi 2004/9333 E. , 2005/7363 K.

Taraflar arasında görülen davada Ankara Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 13.04.2004 tarih ve 2004/169 – 2004/70 sayılı kararın Yargıtay’ca duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş olmakla, duruşma için belirlenen 05.07.2005 gününde davacı avukatı Teoman ile davalılardan Volkan avukatı Ayçapınar gelip, diğer davalı Türk Patent Enstitüsü Başkanlığı avukatı gelmediğinden, temyiz dilekçesinin de süresinde verildiği anlaşıldıktan ve duruşmada hazır bulunan taraflar avukatları dinlenildikten sonra, duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakılmıştı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkilinin gıda sektöründe öncü kuruluş ve 850 kadar “Ü…” lider markası altında çok tanınmış markaların sahibi olduğunu, 02.03.1998 tarihinde “Ü… RONDO”, 19.08.1999 tarihinde “RONDO” ve “Ü… RONDO+şekil” markalarının 29, 30, 32 nci sınıf emtialar için tescilli bulunduğunu, markalarındaki “RONDO” esas unsurunu taşıyan ürünlerin piyasada aranır halde olduğunu, davalı Volkan’ın “DONDO” ibaresini 29 ve 30 ncu sınıf emtialar için marka olarak tescil başvurusunda bulunduğunu, başvuruya müvekkilince Türk Patent Enstitüsü Başkanlığı nezdinde itiraz edildiğini, itirazın reddi üzerine de Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu nezdinde de itiraz edilmesine rağmen itirazların “markaların tertip tarzı, telaffuzları itibariyle benzer olmadığı, karıştırılma ihtimali bulunmadığı” gerekçesiyle reddedildiğini, oysa benzerliğin hem marka hem de emtia açısından mevcut olduğunu, markalardaki tek harf farklılığının benzerliği ortadan kaldırmadığını, 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin 8/b maddesi gereğince davalı markasının tescil edilmemesi gerektiği gerekçesiyle nihai olarak, 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin 53 ncü maddesi delaletiyle 7/b, 7/ı, 8/b  ve 9/b maddelerine istinaden Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu kararının iptali ve davalı marka tescili kesinleştiği takdirde hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir. Davalı V….. vekili, davanın reddini istemiştir.

Davalı Türk Patent Enstitüsü Başkanlığı vekili, tarafların markaları arasında benzerlik ve karıştırılma ihtimali bulunmadığını, tanınmışlığın sadece “Ü…” ibareli marka ile ilgili olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, toplanan kanıtlara göre, davacının 30 ncu sınıf emtia için 02.03.1988 tarihinde “Ü… RONDO”,  29, 30, 32 nci  sınıf  emtia  için  19.08.1999  tarihinde  “RONDO”, 30 ncu sınıf emtia için 25.12.1996 tarihinde “Ü… RONDO+şekil”, 01.10.1998 tarihinde “RONDO Ü…+şekil”  ibareli  marka  tescilleri  bulunduğu,  davalının ise dondurma emtiası için 31.07.1995 tarihinde “DONDO Dondurma+şekil”, sütlü buz emtiası için 25.11.1999 tarihli “DONDO Sütlü Buz+şekil” ibareli markalarını tescil ettirdiği, dava konusu “DONDO” ibareli başvurunun ise 29/6 ncı sınıfta süt, krema, kremşanti, kaymak, kaşar, beyaz, lor peynir için, 29/7 nci sınıftaki tereyağ için ve 30/15 sınıfa dondurma emtiası için yapıldığı, davalı başvurusundaki “DONDO” ibaresinin, davacının “RONDO” ibareli markaları arasında tertip tarzları, telaffuz biçimi, görsel özellikler nazara alındığında aynı ve benzer olarak değerlendirme olanağının bulunmadığını ve karıştırılma ihtimali olmadığı gerekçesiyle dava reddedilmiştir. Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

Dava, 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin 53 ncü maddesi delaletiyle 7-b, 7-ı, 8-b, 9-b maddelerine dayalı olarak açılmış Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu kararının iptali ve davalı şirket adına tescilli markanın hükümsüzlüğü istemine ilişkindir. Davalı, dava konusu edilen “DONDO” markasını 29/7 tereyağı, 30/15 dondurma, 29/6 süt, krema, krem şanti, kaymak, kaşar, beyaz peynir ve lor peynir emteaları için tescil başvurusunda bulunmuş, davacı ise anılan marka tescil başvurusunun kendisi adına tescilli “Ü… RONDO” “RONDO” ve “Ü… RONDO +şekil”den ibadet markaları ile benzerliği bulunduğundan bahisle davalının başvurusunun reddini istemiştir.

Davacı, davalı yanın tescil başvurusuna davalı Türk Patent Enstitüsü Başkanlığı nezdinde yaptığı itirazında müvekkilinin “RONDO” tescilli markası ile benzerliğine dayanmıştır. Davalı Türk Patent Enstitüsü Başkanlığı ise davacının bu itirazını taraf markaları arasında benzerliği bulunmadığı gerekçesiyle reddetmiştir. Davacının markaları 30 ncu sınıf bisküvi, çikolata, sakız, şekerleme ve kuru meyveler ile 29, 30, 32 nci sınıf emtealar için tescillidir. Tescile konu markanın kapsadığı emtealar arasında süt, peynir, yoğurt, ayran, kaymak, kreme, süt toz, tereyağlar, margarinler, yenilebilir sıvı-katı yağları da kapsamaktadır. Görüldüğü gibi davacının tescilli markaları emtea bazında gösterilmiş ve bir kısım tesciller de ise sadece sınıf olarak belertilmiştir.

Davalı yanın tescilini istediği markanın ise 29/7 tereyağı, 30/15 dondurma, 29/6 alt gruba ait süt, krema, krem şanti, kaymak, kaşar, beyaz peynir ve lor peynir ile ilgili olduğu belirtilmiştir. Tarafların markalarında sadece bir harf değişiktir ve telaffuz açısından benzerlik bulunduğu aşikardır. Ancak, davacının benzerlik yanında 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin 8-ı maddesine dayalı itirazı da sözkonusu olup, bu itiraza dayanak olarak gösterilen tanınmış markası Ü…’dir. “RONDO” markasının tanınmış marka olduğu iddia ve ispat edilemediğinden, kararnamenin 8-ı maddesine dayalı itirazı yerinde değildir. 7-b, 8-b, 9-b maddelerine dayalı davacı itirazlarının değerlendirilmesinde ise Marka Tescil Başvurularına Ait Mal ve Hizmetlerin Sınıflandırıl- masına İlişkin 31.12.2001 tarihli yönetmeliğin 5, 6, 7, 8 nci maddeleri hükümlerinin gözönünde tutulması gerekmektedir. O halde mahkemece, adı geçen yönetmelik hükümleri gözardı edilerek eksik incelemeye dayalı olarak yazılı şekilde karar verilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, takdir edilen 400.00 YTL duruşma vekillik ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine 07.07.2005, tarihinde oybirliğiyle karar verildi.