Yargıtay Kararı T.C. YARGITAY 11. HUKUK DAİRESİ E. 2000/9368 K. 2001/640 T. 20.1.2001
Ticaret Ünvanının Bir Başkası Tarafından Marka Tescilinin Hükümsüzlüğüne İlişkin Yargıtay Kararı; Bu şekilde haksız rekabetin önlenmesini talep etmiştir.
# HAKSIZ REKABETİN ÖNLENMESİ #
( Davacıların Aynı Hizmet Alanında Kullanılan Ticari Unvanı İle İltibasa Neden Olan Davalı Markasının Tescilinin Davacıların Üstün Hak Sahibi Olmaları Karşısında Mutlak Ret ve Nispi Ret Nedeni Kapsamında Bulunduğu ) İLTİBAS ( Davacıların Aynı Hizmet Alanında Kullanılan Ticari Unvanı İle İltibasa Neden Olan Davalı Markasının Tescilinin Davacıların Üstün Hak Sahibi Olmaları Karşısında Mutlak Ret ve Nispi Ret Nedeni Kapsamında Bulunduğu ) MARKA TESCİLİNİN REDDİ ( Davacıların Aynı Hizmet Alanında Kullanılan Ticari Unvanı İle İltibasa Neden Olan Davalı Markasının Tescilinin Davacıların Üstün Hak Sahibi Olmaları Nedeniyle )
ÖZET : Davacılar, ticari unvanlarında yer alan ibareyi, davalının kendi adına hizmet markası ve işletme adı olarak tescil ettirdiğini ileri sürerek, bu şekilde haksız rekabetin önlenmesini ve sicilden terkinini talep etmiştir. Toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davacıların aynı hizmet alanında kullanılan ticari unvanı ile iltibasa neden olan davalı markasının tescilinin, davacıların üstün hak sahibi olmaları karşısında, 556 sayılı KHK’nın 7/b maddesi uyarınca mutlak ret ve yine aynı kararnamenin 8/b ve 42. maddeleri uyarınca da nispi ret nedeni kapsamında bulunmasına göre davacının talebi kabul edilmelidir.
DAVA : Taraflar arasında görülen davada Kadıköy Asliye 3. Ticaret Mahkemesi’nce verilen 27.06.2000 tarih ve 1999/709 – 2000/604 sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi duruşmalı olarak davalı ve muk. davacı vekili tarafından istenmiş olmakla, duruşma için belirlenen 30.01.2001günde davacı ve muk. davalı avukatı Uğur ile davalı ve muk. davacı avukatı Cuma gelip, temyiz dilekçesinin de süresinde verildiği anlaşıldıktan ve duruşmada hazır bulunan taraflar avukatları dinlenildikten sonra, duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakılmıştı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi Ömer Özdemir tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
KARAR : Davacılar vekili, müvekkillerinin ticari unvanında yer alan “Çapari” ibaresini, davalının kendi adına hizmet markası ve işletme adı olarak tescil ettirdiğini ileri sürerek, bu şekilde haksız rekabetin önlenmesini ve sicilden terkinini talep etmiştir. Davalı ve karşı davacı vekili, davacıların açtığı aynı konudaki davanın reddedilip kesinleştiğini, marka ve unvanın farklı olup markayı ilk tescil ettirenin korunacağını savunarak, asıl davanın reddini, davacı ( karşı davalıların ) müvekkiline ait markaya ve işletme hakkına tecavüzün önlenmesini ve maddi, manevi tazminat verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, “Çapari” ibaresini 1985 yılından beri davacıların tescilli ticari unvanında kullandıkları, davalının daha sonra aynı alanda kullanılmak üzere tescil ettirdiği gerekçesiyle, asıl davanın kabulüne, karşı davanın ise reddine karar verilmiştir. Kararı, davalı ( karşı davacı ) vekili temyiz etmiştir. Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve davacıların aynı hizmet alanında kullanılan ticari unvanı ile iltibasa neden olan davalı markasının tescilinin, davacıların üstün hak sahibi olmaları karşısında, 556 sayılı KHK’nın 7/b maddesi uyarınca mutlak ret ve yine aynı kararnamenin 8/b ve 42. maddeleri uyarınca da nispi ret nedeni kapsamında bulunmasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı muk. davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile kararın ONANMASINA, 100.000.000 lira duruşma vekillik ücretinin davalıdan alınarak davacılara verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 1.160.000 lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 20.01.2001 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
