Endüstriyel Mutfak İçin Elektromanyetik Uyum Direktifi hakkındaki bilgileri burada bulabilir ve inceleyebilirsiniz.
ELEKTROMANYETİK UYUMLULUK YÖNETMELİĞİ
Açıklama:
89/336/EEC sayılı Elektromanyetik Uyumluluk (EMC) Direktifi işleyişi diğer cihazları bozabilecek veya diğer cihazlardan etkilenip bozulabilecek bütün elektrikli ve elektronik cihazlara uygulanacak temel gerekleri belirlemektedir. Bu cihazların tasarım amacı ve çalıştıkları olağan ortam göz önünde bulundurulmalıdır.
Temel gerekler, cihazın yarattığı azami elektromanyetik bozucu etkilerin aşağıdaki cihazların kullanımını engelleyemeyeceğini belirlemektedir:
ulusal radyo ve televizyon alıcıları,
sanayi üretim ekipmanı,
mobil radyo donanımı,
mobil radyo ve ticari telsiz telefon donanımı,
tıbbi ve bilimsel aletler,
bilgi teknolojisi donanımı,
ev aletleri ve elektronik ev eşyaları,
hava ve deniz radyo (telsiz) ekipmanları,
elektronik eğitim araçları,
telekomünikasyon ağları ve ekipmanları,
radyo ve televizyon yayını vericileri,
lambalar ve floresan lambalar.
Yukarıda sayılan araçlar ve diğer araçlar olağan elektromanyetik ortamlarda yeterli elektromanyetik bağışıklığa sahip olabilecek bir şekilde yapılmalıdırlar.
Cihaz ve bozucu etki kavramları EMC Direktifinde geniş bir anlama sahiptir. CENELEC tarafından geliştirilen bir dizi standartta, genel asgari düzeyler ve test metotları gösterilmektedir. Belli araçlar bakımından özellikle önemi olacağı düşünülen standartlarda elektromanyetik kavramı da tanımlanmaktadır (Örneğin; yüksek frekans yayımları, vericiler gelen yüksek frekanslı sinyallere bağımlılık ve ışık kaynakları ile ilgili kavramlar gibi).
Uygunluk değerlendirmesi tamamlandığında cihazın veya ambalajın üzerinde, görevli onaylanmış kuruluşça kullanılan ayırt edici işaretle (radyo vericilerinin kabulü için) birlikte belirli harf büyüklüklerinde yazılmış CE işareti bulunmalıdır. Kullanım talimatları kurma ve kullanım için gerekli koşulları belirtmelidir.
EMC Direktifinin getirdiği sistem 1 Ocak 1992’den beri uygulanabilmektedir. 22 Temmuz 1993’te, Konsey, CE işaretinin yanında iliştirildiği yılın da bulunması yükümlülüğünü 1 Ocak 1995’ten itibaren ortadan kaldıran 93/68/EEC sayılı Direktifi kabul etti. 1 Ocak 1996’dan bu yana bu direktifin uygulanması zorunludur. Direktifin AB’de mümkün olduğu kadar açık bir yorumuna ulaşabilmek amacıyla Komisyon, direktifte geçen çok sayıda kavram için daha geniş açıklamalar içeren “89/336/EEC Direktifinin Uygulanması İçin Kılavuz”u hazırladı (Eur-op 1997, ISBN 92-828-0762-2).
EMC Direktifinin uygulanması, özellikle halihazırda üretilen ürünlerde değişiklik yapılması gerektiğinde genellikle yüksek maliyetlere yol açmaktadır. Üstelik bu durumda dizayn aşamasının ötesinde çözüm bulmak pek mümkün olmamaktadır. Dizayn aşaması sırasında yada öncesinde EMC gereklerinin göz önünde bulundurulması maliyetleri önemli ölçüde düşürebilmektedir. Ancak, dizayn aşamasından sonra test, üretim ve uygulama safhalarında mümkün olan çözüm sayısındaki düşmeye paralel olarak maliyet yükselmektedir.
Kapsam
EMC Direktifi elektrikli ve elektronik cihazlarla elektrikli ve elektronik bileşenlerden oluşan tesisatları kapsar. Ancak, sadece ilgili ürünün “cihaz” kavramının bu tanımına girmesiyle EMC Direktifi uygulanmaz. Aktif veya pasif olarak bozucu etki dolayısıyla belli bir sorumluluk mevcut olmalıdır.
Bu şu anlama gelmektedir: cihaz, diğer cihazların çalışması bakımından “tehlike” oluşturabilecektir ancak, diğer cihazlardan etkilenme hususunda belirli bir sorumluluğa sahip olmalıdır.
Normal olarak kendilerinden beklenebilecek hiçbir bozucu etkisi olmaması veya bu aletlerin yerleştirildikleri elektromanyetik ortam tarafından yaratılacak bir bozucu etkiden zarar görme konusunda sorumlulukları bulunmaması nedenleriyle, elektrikle çalışan fakat bu direktifin kapsamına girmeyen cihaz örnekleri bulunmaktadır. Sadece elektrik ampulü ile kullanılan aydınlatma donanımları ve münhasıran sincap kafesi motorlu cihazlar bunlara örnek verilebilir. Yine zor farkedilir düzeyde enerji yayan ve sadece dışsal bir kaynakça bozulabilecek saatler de normal olarak bu direktifin kapsamına girmemektedir.
Bir cihazın sadece emisyona sebep olması ve bundan bozulmaması mümkün bulunmaktadır (Commutatormotor, bimetal switch içeren cihazlar gibi). Emisyona sebep olmayan, fakat buna maruz kalan cihazlarda olduğu gibi bunun tersi de görülebilir (Örneğin yarı iletken (switch) veya diğer sinyal kaynaklarına sahip olmayan cihazlar gibi). Bu cihazlar için emisyon veya bağışıklık standartlarının uygulanması yeterli olacaktır.
Direktif bağlamındaki cihazlarla, bozucu tesire yol açmayan ve bu tip tesirlerden etkilenmeyen cihazları ayırt etmek, prensip olarak ürünü piyasaya süren kişinin görevidir. Çünkü ürünün özelliklerini imalatçı veya ithalatçıdan başkasının bilmesi beklenemez. Tedarikçi burada uyumlaştırılmış Avrupa standartlarının kapsadığı cihazla ilgili özel içerikten faydalanabilir. Örneğin; ampullerle ilgili bir EMC standardı bulunmamaktadır, fakat (telephone exchange) için bir standart bulunmaktadır.
Bu direktif Elektromanyetik uyumluluk yönü diğer direktiflerde düzenlenen cihazlar için bir istisna getirmektedir. Direktif lisanslı amatör radyocuların kendi imalatları olan donanımlara da uygulanmaz.
Bunların yanında belirsiz olan alanlar da vardır ve burada tavsiye edilecek yöntem şüpheli durumlarda direktifin uygulanmasının tercihi olacaktır.
Uygulanabilen diğer direktifler
Bu tür ürünlere genel olarak EMC Direktifinin yanında Alçak Gerilim Direktifi de uygulanmaktadır. Makineler Direktifi ve diğer yeni yaklaşım direktiflerinin büyük bir kısmının uygulanması da mümkündür.
İlgili olan bütün bu direktiflerin temel gerekleri karşılanmalıdır. Fakat EMC koşulları başka direktif/direktiflerin temel gereklerinin kapsamına giriyorsa EMC Direktifi göz ardı edilebilir. Burada sözü edilen özellikle aşağıdaki yeni yaklaşım direktifleri kapsamına giren ürünlerle ilgilidir:
vücuda yerleştirilebilir aktif tıbbi cihazlar
tıbbi cihazlar
otomatik olmayan tartı araçları
sivil kullanım amaçlı patlayıcılar
patlayıcı ortamlarda kullanılan teçhizat
haberleşme terminal ekipmanı
asansörler
denizcilik ekipmanı.
Uygunluk değerlendirmesi
