“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ : … 2. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada … 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 18.07.2016 tarih ve 2014/233-2016/124 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
İÇİNDEKİLER
Davacının İddia ve Görüşleri
Davacı vekili, müvekkilinin “…” ibareli tescilli markalarının bulunduğunu, davalı tarafça “… ” asıl unsurlu markanın tescilsiz olarak müvekkili markalarına tecavüz teşkil edecek şekilde kullandığını, kullanımın tecavzü teşkil ettiğini ileri sürerek “… ” kullanımının markaya tecavüz ve haksız rekabet oluşturduğunu tespite ve 1.000 TL manevi, 10.000 TL maddi tazminatın tahsiline ve bu kullanımın her türlü mecrada engellenmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalının İddia ve Görüşleri
Davalı vekili, müvekkili şirketin 14/10/2011 tarihinde kurulduğunu, ve dava konusu ibare için marka tescil başvurusunda bulunduğunu, başvurunun … tarafından reddedilmesi ile kullanıma son verildiğini, müvekkilinin iyiniyetle bu şekilde kullanımda bulunduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Yerel Mahkeme Kararı
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, davacı adına tescilli “adworks” markaları, 11, 16, 27, 28, 35, 38. 36, 40, 41, 42, sınıfları kapsadığı, davalı tarafça “… ” ibaresi için marka başvurusunda bulunulduğu, … nezdinde nihai olarak … tarafından 07/07/2014 tarihinde red kararı verildiği, davalı markasında “… ” ibaresinin asıl unsur olduğu, taraf şirketlerin aynı iştigal alanında faaliyet gösterdikleri, markaları aynı alanda kullandıkları, taraf markalarının tüketici nezdinde iltibas yaratacak derecede benzer olduğu, davacı markasının kullanımı ve davalının tacir olması karşısında iyiniyetli kullanımın söz konusu olmadığı, davacı tarafça davalı şirketin hissedarları ve yöneticilerince şirket kurulmadan önce işlettiği … Reklam İşletmesine 2009 yılında ihtar çekildiği, dava konusu ibarenin … Reklam İşletmesi tarafından kullanılmaya başlandığı, … Reklam’ın adresi, ortakları, kullandıkları alan adı ve markanın davalı şirket ile aynı olması karşısında markaya tecavüzün şirket kurulmadan 2008 yılında başladığı, ayrıca davalı şirketin www.dionadworks.com alan adının kullanımı da davacı marka hakkının ihlali niteliğinde bulunduğu, bu nedenle bu siteninde kullanımın engellenmesi gerektiği, davalı tarafından www.dionadworks.com alan adı üzerinden 17/09/2008 ile tecavüzün başladığı, davalı şirket 2011, 2012, 2013 ve 2014 yılları ticari defterlerine göre davacı markasının kullanmak yoluyla 24.851,22 TL net kazanç elde ettiği, davacı talebinin 10.000 TL olduğu, tazminatın ve somut olayın özelliği ve davacı markasının değeri, süresi ve meydana gelen manevi zararına yönelik taleple bağlı olarak 1.000 TL manevi tazminatın yerinde olduğu, gerekçesi ile davanın kabulüne, davalının “… ” şeklindeki kullanımlarının davacının “…” ve “… ” marka hakkına tecavüz ve haksız rekabet oluşturduğunun tespitine, tecavüzün önlenmesi ve menine, davalının www.dionadworks.com alan adının iptaline, 10.000 TL maddi 1.000 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Yargıtay Kararı
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve davalı şirketin 20.10.2011 tarihinde ticaret siciline tescil edilmesine karşın mahkemece tecavüz eyleminin 2008 tarihinden itibaren gerçekleştiğine yönelik belirlemesi yerinde değil ise de tazminat hesabında davalı şirketin sicile tescil tarihinin esas alındığı anlaşıldığından bu yanlışlığın neticeye müessir bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ:
Yukarıdaki bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinini temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 722,21 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 06/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Kaynak-Yargıtay
