“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 19/10/2015 tarih ve 2014/343-2015/275 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
İÇİNDEKİLER
Davacının İddia ve Görüşleri
Davacı vekili, müvekkilinin TSE markasının çeşitli biçimlerini düzenleyerek Türk Patent Enstitüsüne tescil ettirdiğini ülkemizde üretilen ürünlerin standardının ve üretim güvenliğinin sağlanması için TSE markasını, üreticilere ve hizmet verenlere kullandırdığını, davalının kurumdan belge almayarak sahte evrakla TSE markasına sahipmiş gibi hareket ettiğini, bu nedenle enstitünün maddi ve manevi zarara uğratıldığını, marka kullanım tavan ücretinin 3.760,00 TL+KDV olduğunu, buna göre TSE belgesi için müracaatta bulunmayan ve kurumu maddi zarara uğratan davalının 4.436,80 TL olan marka kullanım tavan ücretinin 2 katı tutarında olmak üzere 8.873,60 TL maddi tazminat, müvekkilinden izin almaksızın markayı kullanarak halkı yanıltan davalıdan maddi tazminat miktarının 3 katı tutarında olmak üzere 13.310,40 TL manevi tazminatın 24/11/2011 tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan alınarak müvekkiline verilmesini, marka hakkına tecavüz fillerinin durdurulmasını, marka hakkına tecavüz eden davalı aleyhine verilecek mahkeme kararının masrafları davalı tarafından karşılanarak ilgililere tebliğ edilmesini ve kamuya yayın yoluyla duyurulmasını talep ve dava etmiştir.
Davalının İddia ve Görüşleri
Davalı vekili, davanın hukuk mahkemesinde değil idare mahkemesinde görülmesi gerektiğini müvekkilinin stropor üretimi ile uğraşan bir firma olduğunu, yalnız balık kutuları, dondurma kutuları, koruma stroporları, saklama kapları ürettiğini, bu ürünlerin TSE uygunluk belgesine ihtiyaçlarının olmadığını ve ürünlerin sipariş üzerine değişik birim ve ölçülere göre imal edildiğini, TSE ürün belgelendirme yönergesinin ilgili maddesinin eldeki dava konusu olay ile herhangi bir ilgisinin bulunmadığını, hataen web sitesinde o an görülen ve müvekkili tarafından iptal için müracaat edilen TSE belgelerine konu ürünlerin satışının 2011 tarihinde tamamen bitirildiğini, müvekkilinin şu an web sitesinde sunduğu ürünlerin herhangi bir TSE belgesine ihtiyacının olmadığını, beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Yerel Mahkeme Kararı
Mahkemece, taraflar arasındaki TSE markasının kullanımına ilişkin sözleşmenin feshine rağmen TSE markasını davalının internet sitesinde kullandığını, davalının bu eyleminin marka hakkına tecavüz oluşturduğu sabit olmakla, tecavüzün önlenmesine ve TSE markasını taşıyan belge ve ürünlerin kullanılmasının önlenmesine, karar kesinleştiğinde masrafı davalı tarafça karşılanmak suretiyle mahkeme kararının ulusal gazetede ilanına, 8.873,60 TL maddi, takdiren 8.873,60 TL manevi tazminatın, haksız kullanımının bilirkişi raporuyla tespit edildiği tarih olan 11/07/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili ve davalı vekili temyiz etmiştir.
Yargıtay Kararı
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve TSE Ürün Belgelendirme Yönergesi’nin 10.2 maddesinde 2 ve 5 katı tazminat verilmesine ilişkin düzenlemenin mahkemeleri bağlamayacağı ancak karar verilen 2 katı tazminatın 556 sayılı KHK’nın 67/1. ve 68 maddesi uyarınca uygun tutarda bir tazminat olmasına göre, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ:
Yukarıda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunun hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 902,31 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 26/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Kaynak-Yargıtay
