“İçtihat Metni”

MAHKEMESİ : FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada… Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10/12/2013 gün ve 2013/48-2013/246 sayılı kararı onayan Daire’nin 15.09.2014 gün ve 2014/6955-2014/13791 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

Davacının İddia ve Görüşleri


Davacı vekili, ticaret unvanı “….” olan müvekkilinin “….” esas unsurlu seri markalarının bulunduğunu, 60840 kod numarası ile “…Şekil” markası için yaptığı başvurunun davalı şirketin itirazı üzerine davalı kurumca 18.03.1997 tarih ve 181807 sayılı “…” ibareli marka mesnet gösterilerek reddedildiğini, Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu’na yaptıkları itirazın da kabul edilmediğini, ancak kimsenin “…” anlamına gelen “….” ibaresi üzerinde inhisari hak sahibi olamayacağını, müvekkilinin markasının esas unsurunu oluşturan “…” ibaresine eklenen “…” kelimesinin ürünün doğa dostu olduğuna işaret ettiğini, aynı ibareyi taşıyan bir çok tescilli marka olduğunu, farklı renklerin de kullanıldığı markalar arasında tescile engel bir benzerliğin bulunmadığını, farklı malları kapsadıklarını ileri sürerek TPE YİDK’in 2009-M-1526 sayılı kararının iptalini, müvekkilinin tescil başvurusunun devamını talep ve dava etmiştir.

Davalının İddia ve Görüşleri


Davalı şirket vekili, esas unsuru “….” ibaresinden oluşan markaların birbirlerine benzediğini, asıl “….” ibaresinin ayırdediciliğinin bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.


Davalı TPE vekili, müvekkili kurumun kararında usul ve yasaya aykırılık bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.

Yerel Mahkeme Kararı


Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizce onanmıştır.


Bu kez davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.

Yargıtay Kararı


Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.


SONUÇ:

Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 05,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 11/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Kaynak-Yargıtay