“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 2. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/06/2014
NUMARASI : 2013/218-2014/139
Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 18/06/2014 tarih ve 2013/218-2014/139 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 27/10/2015 günü hazır bulunan davacı vekili Av. G. R. ile davalı vekili Av. N.. B.. dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
İÇİNDEKİLER
Davacının İddia ve Görüşleri
Davacı vekili, müvekkilinin 1976 yılından beri “S.” markasını kullandığını, 1997 yılında ise bu markanın müvekkili adına tescil edildiğini, bu ibarenin aynı zamanda müvekkilinin ticaret unvanının da asli unsuru olduğunu, davalının müvekkiline ait marka ile iltibas yaratacak biçimde “www.s..info” internet alan adını kullandığını, M. ilçesinde “S. S. Restaurant ve Pansiyon” adı altında müvekkili ile aynı sektörde faaliyette bulunduğunu, davalının bu eylemlerinin müvekkilinin markasına tecavüz ve haksız rekabet teşkil ettiğini ileri sürerek, marka hakkına tecavüzün ve haksız rekabetin ref’ine, önlenmesine, internet sitesinin kapatılmasına, davalının unvanından “S.” ibaresinin terkinine, 10.000 TL maddi, 30.000 TL manevi tazminatın faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalının İddia ve Görüşleri
Davalı vekili, müvekkilinin “S.” markasını işletme adını davacıdan önce kullanmaya başladığını, ibare üzerindeki öncelik hakkının müvekkiline ait bulunduğunu, ayrıca öncelik hakkı davacıya ait olsa bile müvekkilinin söz konusu ibareyi uzun süredir kullanmasına itiraz etmeyen davacının sessiz kalmak suretiyle hak kaybına uğradığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Yerel Mahkeme Kararı
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacının “S.” ibareli iki ayrı markasının 1997 yılında tescil edildiği, davalının ise tescilli bir markasının bulunmadığı, buna karşılık davalının “S. Restaurant” işletme adını markasal olarak hizmetlerinde kullandığı, davalının işletmesinin 1990 yılında esnaf ve sanatkarlar odasına kayıt edildiği, bu tarihin davacının marka tescilinden önceye tekabül ettiği, davacının 1990 yılından önce söz konusu ibareyi markasal olarak kullandığını ispatlayamadığı, bu durumda tescilli markalarına dayalı olarak davalının dava konusu kullanımına engel olamayacağı, aksinin kabulü halinde ise davacının kendisi ile aynı alanda faaliyet gösteren davalının varlığından ve marka kullanımından haberdar olmasının gerektiği, uzun süredir bu kullanıma sessiz kalması nedeniyle hak kaybına uğradığı, diğer bir deyişle davacının tecavüz iddiasında bulunmasının MK’nın 2. maddesindeki dürüstlük ilkesiyle bağdaşmayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yargıtay Kararı
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, dava konusu “S.” ibaresi üzerindeki öncelik hakkının kime ait olduğu hususunda mahkemece hüküm kurmaya yeterli biçimde araştırma ve inceleme yapılmaması karşısında söz konusu ibare üzerindeki öncelik hakkının davalıya ait bulunduğu yönündeki mahkeme gerekçesi yerinde değil ise de davalının 1990 yılından beri dava konusu “S.” ibaresini markasal olarak kullanmasına, işbu davanın ise 2013 yılında açılmasına, bu durumda davacının sessiz kalma yoluyla hak kaybına uğramasına ve sırf açıklanan bu gerekçeyle davanın reddinin gerekmesine göre davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:
Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, takdir olunan 1.100,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 27/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Kaynak-Yargıtay
