“İçtihat Metni”

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada … 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 23.05.2013 tarih ve 2011/83-2013/262 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacının İddia ve Görüşleri


Davacı vekili, 1999 yılında ticari hayata atılan müvekkili şirketin … nezdinde adına tescilli “…” markasıyla işlettiği … Alışveriş Mağazaları’nın bulunduğunu, davalının hiçbir hakkı olmadan ve müvekkilinden izin almadan işlettiği alışveriş merkezinde “…” ibaresini kullandığını ileri sürerek davalının müvekkilinin markasına tecavüzünün önlenmesine, men’i ve ortadan kaldırılmasına, 30.000 TL maddi ve 20.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline ve kararın ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalının İddia ve Görüşleri


Davalı vekili, müvekkilinin “…” ibaresini markasal olarak kullanmadığını, müvekkil şirket ile karşı tarafın faaliyet alanlarının farklı olduğunu, “… ” ibaresinin ayırt edici olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.

Yerel Mahkeme Kararı


Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacı tarafın 36. sınıfta tescilli markasının “… CARD” şekil, davalı tarafın kullanımının ise “… ” ibaresi olduğu, davalı tarafın bizzat ürün veya ürün çeşidi satmadığı, bu yönde bir satış hizmeti vermediği, başka firmaların kendi nam ve hesabına satış hizmeti yapmasının bu hizmeti davalı tarafça verildiği anlamı taşımayacağı, davacı tarafın markasının davalı tarafın kullanımından farklı şekil ve karakterde olduğu, … ibaresinin bir çok alanda kullanılan jenerik bir ibare olup, bu şekilde kullanıma davacı tarafın katlanma yükümlülüğünde olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.


Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.

Yargıtay Kararı


Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, davalının uyuşmazlık konusu ibareyi alışveriş merkezi hizmeti verilen iş yeri olarak kullanımının gayrimenkul idaresi hizmetleri sınıfına ilişkin farklı tür hizmet kullanımı niteliğinde bulunmasına ve davacı markasının da bu hizmet sınıfı için tescilli bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.


SONUÇ:

 Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 05.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 Kaynak-Yargıtay