“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Adana 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 08/03/2012 tarih ve 2010/1004-2012/122 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 06.12.2013 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davalı vekili Av. … dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
İÇİNDEKİLER
Davacının İddia ve Görüşleri
Davacı vekili, müvekkili Onsa Elektro Mekanik San. İhr. İth. ve Tic. A.Ş.’nin yaklaşık 20 yıldan beri Mastar Asansörlerini üretip monte ettiğini ve bakımını yaptığını, davacı şirketin ONSA unvanı ile ürettiği MASTAR ASANSÖRLERİ isminin marka olarak adına tescilli olduğunu, davalı şirket yetkilileri olan … ile eşi …’nin davacı şirket ortağı ve yönetim kurulu üyeleri iken 31.08.2005 tarihinde hisselerini devrederek davacı şirket ile ilgilerini kestikleri, …’nin davalı Telli Asansör ve İnş. Taah. Ltd. Şti’ni kurarak ONSA isminde asansör üretip pazarlamaya başladığını, davacı şirketin unvan ve markası olan ONSA ibaresini kullanan davalının davacı şirketin ücretli aylık bakım sözleşmesi yaptığı apartman ve işyerlerine yazılar göndererek, haksız rekabette bulunduğunu, davalı tarafın gönderdiği yazılar sonrasında müvekkilince ücretli olarak aylık bakımlarını yaptığı 50 adet apartman ve işyerinin sözleşmeleri feshettiğini, davalı taraf eylemlerinden dolayı davacının zarara uğradığını ileri sürerek, şimdilik 10.000 TL maddi, 150.000 TL manevi tazminatın faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, ONSA isminin davalı tarafça kullanılmasının yasaklanmasına, davalının ONSA ibaresi ile basılmış evrak ve belgeler ile diğer eşya ve malların imhasına karar verilmesini talep ve dava etmiş, 01.07.2011 tarihli ıslah dilekçesi ile de davalı adına tescilli ONSA markasının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalının İddia ve Görüşleri
Davalı vekili, davacının tescilli markasının ONSA olmayıp MASTAR ASANSÖRLERİ olduğunu, “ONSA ASANSÖRLERİ” markasının müvekkiline ait olduğunu, müvekkilince gönderilen yazının, davalı şirket müdürünün kim olduğunu tanıtan bir yazı olup kimseyi hedef almadığını, davacı iddialarının doğru olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Yerel Mahkeme Kararı
Mahkemece, iddia, savunma, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davacı şirketin 20 yıldan beri Mastar asansörlerini ürettiğini, monte ettiğini ve bakımını yaptığı, ONSA ibaresini taşıyan unvanın 1981 yılından beri davacı adına tescilli bulunduğu, davalının ise 7. sınıfta tescilli ONSA ibareli markanın sahibi olduğu, davalı firma yetkilileri … ile …’nin de davacı şirketin ortakları ve yönetim kurulu üyeleri iken 31.08.2005 tarihinde hisselerini devrederek davacı şirketten ayrıldıkları, ayrıldıktan sonra davalı şirketi kurdukları, Onsa adı altında asansör üretip pazarlamaya başladıkları, davalı şirketin müşterilere davacıyı kötüler nitelikte mektuplar yazarak haksız rekabette bulunduğu, ayrıca adına tescilli olan ve ONSA ibaresini içeren markasını, markanın tescilli olmadığı sınıfta kullanmasının da haksız rekabet teşkil ettiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, davalı şirketin ONSA ibaresini servis ve bakım hizmetleri yönünden kullanmasının haksız rekabet oluşturduğunun tespiti ile davalının tecavüzün önlenmesine, 3.598,54.-TL maddi, 25.000,00.-TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Yargıtay Kararı
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, 11.11.2005 olan dava tarihinin hükümde 07.12.2010 olarak yazılmasının mahallinde her zaman düzeltilebilecek maddi hata niteliğinde olmasına göre, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ:
Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 4,05 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 1.528,60 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 06.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Kaynak-Yargıtay
