“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ : … 4.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … 4.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10/05/2012 tarih ve 2011/320-2012/121 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
İÇİNDEKİLER
Davacının İddia ve Görüşleri
Davacı vekili, davalının TSE markasını izinsiz kullandığını, işyerinde davalının satışa sunduğu TSE markalı 355.000 Metre elektrik kablosu ve ambalajının tespit edildiğini, bundan dolayı müvekkilinin maddi ve manevi zarara uğradığını ileri sürerek, 6.500 TL maddi, 32.500 TL manevi tazminatın haksız fiil tarihinden itibaren kamu alacaklarına uygulanan faizle birlikte davalıdan tahsiline, TSE markasına tecavüzün önlenmesine, tecavüze konu ürünlerin imhasına verilecek kararın gazetede ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalının İddia ve Görüşleri
Davalı vekili, dava konusu olayda tespit edilen malların piyasaya satılmadığını, olaydan sonra TSE belgeli üretimin derhal durdurulduğunu ve TSE nezdinde belge başvurusu yapıldığını, tazminat taleplerinin fahiş olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Yerel Mahkeme Kararı
Mahkemece, 13/07/2011 tarihinde davalıya ait işyerinde yapılan aramada kule markası taşıyan ve üzerinde davacı kurum adına tescilli … no’ lu TSE marka ve logosu bulunan kabloların ele geçirildiği, davalının eyleminin 556 sayılı KHK’ nun 9 ve 61. Maddeleri gereğince, davacının garanti markası niteliğindeki marka hakkına tecavüz teşkil ettiği gerekçesiyle, davacıya ait TSE garanti markasının davalı tarafından izinsiz olarak kullanılması nedeniyle davalının bu markaya tecavüzünün önlenmesine, TSE garanti markasının izinsiz olarak kullanıldığı davaya konu ürünlerin toplatılarak karar kesinleştikten sonra imhasına, 6.500 TL maddi, 6.500 TL manevi tazminatın davalıdan 13.07.2011 tarihinden itibaren kamu alacaklarına uygulanan en yüksek faizi ile birlikte tahsili ile davacıya verilmesine, karar kesinleştiğinde karar özetinin, masrafı davalıdan alınmak üzere, Türkiye çapında yayın yapan ve kararın kesinleşeceği tarih itibariyle tirajı en yüksek 3 gazeteden birinde, 1/8 gazetede tek sayfası ebadında ve bir kez ilanına karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri ayrı ayrı temyiz etmiştir.
Yargıtay Kararı
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin ise aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dava, davacı Kuruma ait markanın davalı tarafından haksız olarak kullanılması nedeniyle uğranılan maddi manevi zararın tazmini ile markaya tecavüzün önlenmesi istemlerine ilişkindir. Mahkemece davacının istemleri haklı görülerek markaya tecavüzün men’i ile tazminata karar verilmiştir.
Davacı taraf ayrı davalara konu olabilecek markaya tecavüzün men’i ile tazminat istemlerini tek bir davada istemiştir. O halde mahkemece, davacının kabul edilen markaya tecavüzün men’i ile maddi ve manevi tazminat istemlerinin her biri için davacı yararına ayrı ayrı vekalet ücretine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde, sadece maddi ve manevi tazminat kalemleri için ayrı ayrı vekalet ücretine karar verilmesi, tecavüzün önlenmesine ilişkin istem ile ilgili olarak vekalet ücretine hükmedilmemesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin ise (2) numaralı bent dışındaki sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 695,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 17.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Kaynak-Yargıtay
