“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ:FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 08.02.2011 tarih ve 2010/51-2011/20 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
İÇİNDEKİLER
Davacının İddia ve Görüşeleri
Davacı vekili, müvekkilince … ibaresinin marka olarak 18, 25 ve 35. sınıflarda tescili için davalı …’ye yapılan başvurunun, davalı … tarafından yapılan itiraz üzerine ve anılan davalı adına kayıtlı …, …, … markalar ile başvuru konusu marka arasında karıştırılma ihtimaline yol açabilecek derecede benzerlik olduğu gerekçesiyle kısmen reddedildiğini, müvekkilinin … markasını 10 yıldan fazla bir süredir kullandığını, bu nedenle markanın ayırt edicilik kazandığını ileri sürerek, … …’nın 18.01.2010 tarih ve … sayılı kararının iptali ile müvekkiline ait başvurunun 18. ve 25. sınıfları da kapsayacak şekilde tescilini talep ve dava etmiştir.Davalı … Başkanlığı vekili, dava konusu kararın yerinde olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalının İddia ve Görüşleri
Davalı … vekili, müvekkilinin ilk kez 01.04.1988 tarihinde … ibaresini marka olarak tescil ettirdiğini ve bu tarihten itibaren de yoğun olarak kullanıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Yerel Mahkeme Kararı
Mahkemece, iddia, savunmalar ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, başvuru kapsamında yer alan ve çekişmeli bulunan 18/02, 25/01, 02, 03. sınıf ve alt gruba dahil emtianın ortalama tüketicilerinin aynı olduğu, giysi bunu tamamlayan çanta ve benzeri aksesuarlardan oluştuğu, itiraza ve redde dayanak markaların kapsamlarındaki 25/01, 02, 03 sınıf ve alt gruba dahil mallar ile aynı ya da benzer oldukları; markaların işaretleri aynı veya ayırt edilemeyecek derecede benzer sayılmazlarsa da, benzer bulunan … ve … ibareleri nedeniyle ortalama tüketicide bıraktığı genel izlenimin benzer bulunduğu, bu nedenle, malların veya sunulan hizmetlerin aynı firmaya ait olduğu veya aralarında ticari, idari bir KHK’nın 8/1-b hükmü anlamında tescil engelinin bulunduğu, 22.06.2004 tarih ve 5194 sayılı Yasa ile KHK’nın 7/son hükmünde yer alan 7/1-b bendine yapılan atıf kaldırıldığından ve davacı başvurusu bu değişiklikten sonra 08.07.2008 tarihinde gerçekleştiğinden, işarete başvuru öncesinde kullanımla ayırtedicilik sağlandığı yönündeki savlar doğru olsa dahi, tespit edilen nispi ret nedeninin ve iltibas riskinin aşılmasının olanaklı bulunmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yargıtay Kararı
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ:
Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 05,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 03.05.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Kaynak-Yargıtay
