“İçtihat Metni”

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Burdur 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 20.10.2020 tarih ve 2015/531 E. – 2020/396 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacının İddia ve Görüşleri


Davacı vekili davalının … B sayılı patent belgesinin sahibi olduğunu, müvekkilinin 2004 yılından bu yana üretmekte olduğu ürünün davalı yana ait patent belgesine tecavüz oluşturmadığını ileri sürerek, müvekkili ürününün ve fiillerinin, davalı patentine tecavüz oluşturmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.

Davalının İddia ve Görüşleri


Davalı vekili, davacının 551 sayılı KHK 149. maddesine göre dava şartlarını yerine getirmediğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.

Yerel Mahkeme Kararı


Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davacı tarafın kapari meyvesinin gerek salamura olarak üretimi aşamasında yapılan görsel ve duyusal test işlemlerinde ve gerekse bizzat nihai ürün üzerinde aynı şekilde yapılan görsel ve duyusal test işlemlerinde, davalı tarafın patent belgesinde belirtilen soslama işleminin uygulanmadığının tespit edildiği, böylece davacı tarafın dava konusu ürün ve eylemlerinin davalı adına koruma altına alınmış olan patente tecavüz etmediği gerekçesiyle, davanın kabulüne Ddvacının dava konusu ürün ve eylemlerinin davalı adına koruma altına alınmış olan … B Sayılı patente tecavüz etmediğinin tespitine karar verilmiş, kararı davalı vekili temyiz etmiştir.

Yargıtay Kararı


Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.


SONUÇ:

Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 01/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Kaynakça ; Yargıtay