“İçtihat Metni”

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 16/12/2015 gün ve 2015/171 – 2015/414 sayılı kararı onayan Daire’nin 27/06/2018 gün ve 2016/13378 – 2018/4889 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:

Davacının İddia ve Görüşleri


Davacı vekili, müvekkilinin KOTON+şekil ibareli diğerleriyle birlikte 9. sınıf ürünleri de içeren tanınmış markaların sahibi olduğunu, ticaret unvanının ayırıcı unsurunun da “KOTON” ibaresinden oluştuğunu, davalının 2013/16382 sayılı “EKOTON+ şekil” ibareli, 9. sınıf ürünleri kapsayan marka tescil başvurusuna müvekkilinin, haksız rekabet, iltibas ve tanınmışlık vakıasına dayanarak yaptığı itirazın nihai olarak YİDK tarafından reddedildiğini, başvurunun tescilinin müvekkilinin “KOTON” esas ve ayırt edici unsurlu markaları ile iltibasa sebebiyet vereceğini, davalı şirketin müvekkili markalarının tanınmışlığından haksız yarar sağlayacağını, davacı markalarının itibar ve ayırt edici karakterinin zedeleneceğini, e harfinin internet erişiminde kullanıldığını ileri sürerek TPMK YİDK’nın 2014-M-16571 sayılı kararının iptalini, 2013/16382 sayılı markanın tescili halinde hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.

Davalının İddia ve Görüşleri


Davalı TPMK vekili, davanın reddini istemiş, davalı şirket davaya cevap vermemiştir.

Yerel Mahkeme Kararı


Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.


Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.

Yargıtay Kararı


Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.


SONUÇ:

Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 38,50 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 477,45 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 03/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Kaynak; Yargıtay