“İçtihat Metni”

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 22/06/2016 gün ve 2016/113 – 2016/186 sayılı kararı onayan Daire’nin 20/06/2018 gün ve 2016/13338 – 2018/4589 sayılı kararı aleyhinde davalı şirket vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:

Davacının İddia ve Görüşleri


Davacı vekili, davalı şirketin “COTTON LOUNGE” ibareli marka başvurusuna müvekkilinin “KOTON” ibareli çok sayıda markasını mesnet göstererek yaptıkları itirazın YİDK kararı ile reddedildiğini, ibareler karşılaştırıldığında aralarında ciddi benzerlik bulunduğunu, markaların karıştırılma ihtimali bulunduğunu ileri sürerek, TPMK YİDK kararının iptaline, markanın tescil edilmiş olması halinde hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalının İddia ve Görüşleri


Davalılar vekilleri, davanın reddini istemiştir.

Yerel Mahkeme Kararı


Mahkemece davanın kabulüne dair verilen kararın davalılar vekillerince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.


Bu kez davalı şirket vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur.

Yargıtay Kararı


Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı şirket vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.


SONUÇ:

Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı şirket vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 38,50 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 477,45 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 24/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Kaynak; Yargıtay