“İçtihat Metni”

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Kırıkkale 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 29/06/2016 gün ve 2015/248 – 2016/407 sayılı kararı onayan Daire’nin 04/06/2018 gün ve 2016/10829 – 2018/4265 sayılı kararı aleyhinde taraf vekilleri tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:

Davacının İddia ve Görüşleri


Davacı vekili, müvekkilinin ticaret unvanında da kullandığı dünyaca tanınmış ‘‘DELPHİ’’ ibareli tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalının müvekkili markalarının birebir aynısı olan dava konusu ‘‘DELPHİ’’ ibareli markaları tescilinin kötü niyetli olduğu ileri sürerek, 2012/18838 sayılı ve 2013/34592 sayılı davalı markalarının hükümsüzlüğü ile sicilden terkinini talep ve dava etmiştir.

Davalının İddia ve Görüşleri


Davalı vekili, davacı markalarının tanınmış olmadığını, dava konusu markalardaki mallar ile ilişkilendirilmenin mümkün olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.

Yerel Mahkeme Kararı


Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar taraf vekillerinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.


Bu kez taraf vekilleri karar düzeltme isteminde bulunmuştur.

Yargıtay Kararı


Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, taraf vekillerinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.


SONUÇ:

Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 38,50 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 477,45 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen taraflardan ayrı ayrı alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 20/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Kaynak; Yargıtay