“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ : İSTANBUL 2.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 2.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 09.12.2010 tarih ve 2004/690-2010/191 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 14.05.2013 günü hazır bulunan davacı vekili Av. …dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
İÇİNDEKİLER
Davacının İddia ve Görüşleri
Davacı vekili, TR 1997 00 422 B numarası ile tescilli bulunan “Basınçlı ortam için bağlantı sistemi” ürününe ilişkin patentin müvekkili şirketin iştiraki olan Raufoss Technology A.Ş.’ye ait olduğunu, 25.03.2004 tarihli inhisari lisans sözleşmesi ile söz konusu patentte inhisari lisans hakkına sahip bulunduklarını, davalılardan Teknofit Hidrolik Pnömatik Otomobil Yedek Parça Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti. tarafından izinsiz olarak anılan patent konusu ürünlerin üretildiğini ve diğer davalılarca da bu ürünlerin satıldığını, davalıların bu eylemleri sebebiyle müvekkilinin patent hakkına sahip olduğu ürünleri bedelinin altında satmak zorunda kalması nedeniyle ciddi oranlarda maddi zararlarının oluştuğunu ileri sürerek, davalıların müvekkilinin patent hakkına tecavüz ve haksız rekabet teşkil eden fiillerinin tespiti ve önlenmesini, şimdilik 10.000 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminatın yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsilini, hüküm özetinin ilanını talep ve dava etmiştir.
Davalının İddia ve Görüşleri
Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
Yerel Mahkeme Kararı
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, patent hakkı sahibi olan dava dışı Raufoss Technology AS’nin patent üzerindeki tüm hak ve menfaatlerini davacı … AS’ye devrettiği, davacının patent haklarını devir aldığı tarih itibariyle davalıların davacının patent hakkına tecavüz ettiğinin ispat edilemediği, davalıların eylemlerinin TTK’nın 56 vd maddelerinde düzenlenen haksız rekabet oluşturduğunun da ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yargıtay Kararı
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve mahkemenin 7017 (5308) emanet numaralı poşetinin içinde bulunan ürünlerinden birisinin üzerinde açıkça davacının “RA, DOT RAUFOSS A” ibareli orijinal emarelerinin yer almasına, bu durumun anılan ürünün davacıya ait olduğunu gösterdiğinin her iki bilirkişi raporunda da açıkça belirtilmesine, yine mahkemece görüşüne başvurulan 14.08.2006 tarihli bilirkişi raporunda, davalılardan zapt edilen tüm ürünlerin görülüp incelenmesine ve tamamının davacı patentine benzemediğinin bildirilmesine, tarafların ürünlerinin birbirine karışmasından sonra mahkemece 17.07.2007 tarihli oturumda taraf vekillerine kendi ürünlerini göstermelerinin istenmesine, 31.03.2008 tarihli bilirkişi raporunda davalılar vekilinin müvekkillerine ait olduğunu kabul ettiği ürünlerin de davacı tasarımı ile benzemediğinin belirtilmesine, sonuçta davacının patent belgesine konu ürününün davalılarca üretilip satıldığının kanıtlanamamış olmasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ:
Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile kararın ONANMASINA, takdir olunan 990,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılar verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 5,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 16.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Kaynak ; Yargıtay
